آیا بی کربنات سدیم یک کمک قوی ارگوژنیک است؟

سدیم بیکربنات

بی کربنات سدیم یا کربنات هیدروژن سدیم ترکیب شیمیایی با فرمول NaHCO3 است. بی کربنات سدیم یک جامد سفید رنگ است که کریستالی است اما اغلب به صورت پودر ریز ظاهر می شود. طعم قلیایی کمی شبیه سودای شستشو (کربنات سدیم) دارد. این جزء ماده معدنی ناترون است و به صورت محلول در بسیاری از چشمه های معدنی یافت می شود. شکل طبیعی معدنی به نام ناکولیت شناخته می شود. به صورت مصنوعی نیز تولید می شود. از آنجایی که نمک از دیرباز شناخته شده است و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد، نام های مرتبط زیادی مانند جوش شیرین، جوش شیرین، جوش شیرین، بی کربنات سودا دارد. در محاوره، نام آن به بیکراب سدیم کوتاه شده است.

نقش بی کربنات سدیم در تمرینات شدید

در طول تمرینات با شدت بالا، عضلات با تبدیل مقداری کربوهیدرات به اسید لاکتیک، نیاز به انرژی را تامین می کنند. تجمع اسید در داخل سلول های ماهیچه ای یکی از عواملی است که باعث خستگی می شود. ظرفیت کلی این سیستم با افزایش تدریجی اسیدیته در عضلات ناشی از تجمع یون‌های لاکتات و H+ محدود می‌شود. افزایش اسیدیته در نهایت از انتقال انرژی و توانایی عضلات برای انقباض جلوگیری می کند و منجر به کاهش عملکرد ورزشی می شود. کاهش تجمع اسید باید خستگی را کاهش دهد و به ورزشکار اجازه دهد سریعتر یا بیشتر پیش برود. دفاع بدن در برابر افزایش اسیدیته، “بافرهای بی کربنات” است که به خنثی کردن اسید تولید شده توسط ورزش شدید کمک می کند. منبع طبیعی بی کربنات، بخشی از سیستم بافری بدن، اولین خط دفاعی سریع در برابر این افزایش اسیدیته را فراهم می کند.

مکانیسم بازیگری

بی کربنات سدیم یک عامل قلیایی است و بنابراین اسیدیته خون را کاهش می دهد (که به عنوان یک بافر شناخته می شود). با بافر کردن اسیدیته در خون، بی کربنات ممکن است بتواند مقدار بیشتری از اسید تولید شده در سلول‌های عضلانی را به داخل خون بکشد و در نتیجه سطح اسیدیته درون سلول‌های عضلانی را کاهش دهد. این به نوبه خود می تواند شروع خستگی را به تاخیر بیندازد. مطالعات تأیید کرده‌اند که افزایش pH خارج سلولی و بی‌کربنات بالاتر، ترشحات H+ و اسید لاکتیک را از عضلات فعال افزایش می‌دهد. این به دلیل افزایش فعالیت انتقال دهنده کمکی اسید لاکتیک/H+ است که با افزایش گرادیان H+ درون سلولی/خارج سلولی، در حین انقباض و همچنین در طی بهبودی فعال تر می شود. پیشنهاد شده است که این مکانیسم باعث کاهش خستگی عضلانی، به تاخیر انداختن کاهش سطح pH و منجر به ظرفیت انقباضی بیشتر بافت عضلانی درگیر با استفاده از افزایش تولید ATP گلیکولیتیک عضلانی می‌شود. ثابت شده است که همه این اختلالات متابولیک نشان دهنده تغییر متابولیسم عضلانی به سمت تولید انرژی بی هوازی است که به ویژه در طول تمرین با شدت بالا سودمند است.

مصرف مقدار کافی بی کربنات سدیم (جوش شیرین) قبل از رویداد با شدت بالا باعث می شود ماهیچه ها و خون در طول رویداد اسیدی کمتری داشته باشند و می تواند عملکرد فیزیکی را افزایش دهد.

بهره مندی ورزشکاران از بارگیری بی کربنات سدیم

ورزشکاران بیش از 70 سال است که “بارگیری سودا” یا “بارگیری بی کربنات” را در تلاش برای به تاخیر انداختن شروع خستگی عضلانی در طول تمرینات بی هوازی طولانی مدت تمرین می کنند. ورزشکاران خاصی که ممکن است از مکمل های بی کربوهیدرات بهره مند شوند، کسانی هستند که معمولاً در مسابقاتی که بین 1 تا 7 دقیقه طول می کشد، رقابت می کنند.

400 متر – 1500 متر دویدن، 100 متر – 400 متر شنا، دوچرخه‌سواری سرعت، کایاک سواری، قایقرانی و قایق رانی با شدت‌هایی که بین 80 تا 125 درصد حداکثر اکسیژن جذب می‌شوند، و بسیاری از ورزش‌های تیمی با ماهیت مکرر ورزش با شدت بالا. . همه این رویدادها به طور قابل توجهی بر سیستم گلیکولیز بی هوازی فشار وارد می کنند و اسیدیته زیادی تولید می کنند. ورزش هایی که وابسته به انفجارهای بی هوازی مکرر هستند نیز ممکن است از بارگیری بی کربنات بهره مند شوند.

نتیجه گیری

در نتیجه، داده‌های کافی وجود دارد که نشان می‌دهد گریدهای بی‌کربنات سدیم می‌توانند به‌عنوان یک کمک انرژی‌زای تغذیه‌ای یا مکمل غذایی برای بهبود عملکرد در ورزش‌های کوتاه‌مدت و با شدت بالا مورد استفاده قرار گیرند، مشروط بر اینکه در دوز توصیه‌شده 300 میلی‌گرم (0.3 گرم) مصرف شوند. / کیلوگرم وزن بدن. استفاده مداوم از بی کربنات ممکن است به ورزشکاران کمک کند تا کمتر در معرض عوارض جانبی قرار گیرند و حتی ممکن است باعث بهبود عملکرد بیشتر شود.